Oceniam ten serial jako niezły, ale też dostrzegam jego wady. Jednym z nich jest humor. Oczywiście doceniam autoironię, sarkazm czy parodię, ale również i te formy mogą prezentować wyższy lub niższy poziom. Tutaj mamy humor przypominający skecze z polskich kabaretów, które są umiarkowanie śmieszne, ale rzadko wybitnie przenikliwe, subtelne czy błyskotliwe. Na taki pułap humor w tym serialu się nie wzniósł, choć było kilka przebłysków.

Kwestia poczucia humoru. Ja bawiłem się bardzo dobrze choć oczywiście w każdym odcinku zdarzały się mocno średnie żarty.

Nie chodzi o poczucie humoru. To rzecz dość względna i nie narzucam nikomu moich standardów w tej materii. Chodzi mi o cos innego.

Kiedy widzę film, którego akcja toczy się w egzotycznym środowisku, to strasznie ciekawi mnie, jakie to środowisko kształtuje osobowości czy przekonania. To ogromna szansa dla dzieła. Kiedy np. Lem pisał "Powrót z gwiazd" to samym smakiem jego dzieła było to, jak się zderzają z sobą mentalności ludzi z różnych epok. Kiedy czytamy "Władcę pierścieni", to właśnie osobowości i sposób rozumowania Gandalfa czy Aragorna czynią te postaci pełnokrwistymi. Kiedy Gibson robi "Apocalypto" to zanurzamy się w inną rzeczywistość. Ten ostatni przykład jest dobry, bo akurat Gibson spieprzył dokumentnie wiarygodność faktograficzną, ale nawet wiedząc o tym mamy dreszcze, bo chociaż zdajemy sobie sprawę, że Aztekowie nie budowali majańskich piramid, to zarazem przeczuwamy, że akurat PSYCHOLOGICZNE relacje między postaciami mogły być takie właśnie. Podobnie w "Grze o Tron", gdzie zamarłem, kiedy Samwell Tarly próbował namówić członków rady na demokrację. "No nie" - myślę - "nawet oni zgłupieli?" Ale salwa śmiechu uczestników pokazała, że R.R.Martin też wyczuł te obecne kinowe nonsensy.

Bo mam wrażenie jakby współczesność wykreowała jakiś przeraźliwie nudny szablon, w rodzaju 'Commedia dell arte', gdzie niezależnie od reżysera i obsady mieliśmy gwarancję wystąpienia tych samych postaci. Można było tylko ziewając pytać, kto tym razem będzie Kolombiną czy Pierrotem.

Dzisiaj ich nieśmiertelnymi odpowiednikami są Skorumpowany Polityk, Silna i Niezależna Kobieta, Fałszywy Kapłan, Wyluzowany Młodziak itp. To było fajne kilka pierwszych razy, ale - na Jowisza! - ile można?

W naszym serialu perspektywa jest po prostu typowa dla współczesnego odbiorcy siedzącego z głową w mediach. To jak nowy stary serial Łepkowskiej. Tylko zdjęto z półki kolejne stulecie. Może dlatego, że inne kostiumy w garderobie mole zżarły.

Nie no przesadzasz z tymi porównaniami do Łepkowskiej. Nie wszystko jest czarne albo białe.

"to jest tłuczona aż do bólu zębów opowieść o NASZYCH stereotypach" B. trafna recenzja. Ciekawe, czy gdybyśmy zaserwowali komedię opartą na stereotypach nt. jakichś mniejszościach seksualnych czy etnicznych byłyby równie wielkie ochy i achy.

Zapomnieli po prostu zaznaczyć ze ten serial jest przeznaczony dla ludzi w wyksztalceniem podstawowym , ew. zawodowym. A ty tu piszesz że książki czytasz itd. To nie jest kino dla wykształciuchów tylko dla ...soli tej ziemi. I ich to bawi. Po prostu nie ogarniasz. ;)